Ze zit op haar helmvrije scooter. Onderweg als medewerker in de kinderopvang. Haar collega rijdt achter haar. Een onfortuinlijke automobilist van links doet iets anders dan uitkijken en remmen. Plotseling ligt ze. Ze weet alleen nog, dat ze met twee handen het gras vasthoudt. In de val zeilt ze - geluk heb je nodig - met haar hoofd langs twee verkeersborden, een stoeprand, 2 bomen en vier paaltjes. Het had erger gekund.
Na het telefoontje, dat geen ouder wil krijgen, houden we haar in onze armen in het ziekenhuis. Onze middelste dochter. Een gebroken enkel, bont en blauw, schaafwonden. En natuurlijk kapotte kleren, scooter en andere vervangbare dingen. De collega herleeft nachtenlang wat ze voor zich zag gebeuren en wat onze dochter zich niet herinnert.
Ik schrijf dit een week na het ongeluk. In het ziekenhuis. Waar ze na haar operatie nog een nacht moet blijven. Een werkrooster vol betaalde uren maakt plaats voor een schamele uitkering voor negen contracturen. Hoe lang het gaat duren? Wat het gaat kosten? Dat weet niemand. Het zijn de duurste tellen van haar jonge leven geweest.
Hoe is dat bij jou als ondernemer? Wat gebeurt er als een automobilist jou ondersteboven rijdt? Of als je bedrijf in de brand staat? Hoe zit het dan met jouw inkomen? Ja, een arbeidsongeschiktheidsverzekering kost een boel geld. En een brandverzekering op basis van vaste taxatiewaarde ook.
'Besteed in het nieuwe jaar weer even aandacht aan je verzekeringen. Niet leuk, niet boeiend.'
Het risico van ondernemerschap is te overzien. Tot er iets goed misgaat. Dan is je ondernemersrisico snel onaanvaardbaar groot. Besteed in het nieuwe jaar weer even aandacht aan je verzekeringen. Niet leuk, niet boeiend. Alleen verdien je deze tijdsinvestering snel terug. Als iemand even niet oplet. Zorg dat je dan meer hebt dan alleen gras om vast te houden.
Met zekere groet,
Hanno Spanninga