Hoe verslagen kun je je als slager voelen? Als je op het punt staat om van een welverdiende nachtrust te gaan genieten, met een half oog nog richting de tv kijkt en ziet dat vlees weer negatief in het nieuws komt?
Verschillende Tweede Kamerleden spraken er schande van. Zouden ze echt niet in de gaten hebben dat de regels, die door hogerhand zijn opgesteld in het kader van de voedselveiligheid, de markt juist zo troebel maken als een aquarium dat al tien jaar niet is verschoond? Die regels in dikke boeken die moeten voorkomen dat we niet de verkeerde richting op lopen? Met zulke strenge, ondoorzichtige regels is het niet eens mogelijk een stap vooruit te zetten!
Een paar dagen eerder zag ik al beelden voorbijkomen van mishandelde paarden in Radar, het vegetarische platform van ‘de grootste familie van Nederland’. De voedingsvoorkeur van de desbetreffende presentatrice laat weinig te raden over. Oude beelden, daarom niet minder ernstig, werden weer vertoond. Het verhaal werd aangedikt en voor de
onwetende kijker was er weinig ruimte om een eigen conclusie te trekken. Dat er in de uitzending bedrijven bij naam werden genoemd, was helemaal schofterig. Medewerkers van
beschuldigde bedrijven werden de volgende dag met de dood bedreigd. Ik had nooit verwacht dat ik, als grote, volwassen slager huilend mijn mandje zou opzoeken.
Het oerwoud van te veel troebele, onwerkbare regels wordt dan ook nog eens gecontroleerd door papieren ‘slagers’ die het arbeidsproces nog nooit van dichtbij hebben meegemaakt. Op het punt dat de echte vakbekwame mensen werden verzocht om dierenvoeding te controleren, verloren wij het van de transparantie. En transparantie is nu net het toverwoord. De zelfslachtende slager en de zelfuitsnijdende slager zijn het instrument voor de consument om de handel transparant te krijgen. Maar
helaas moesten ook zij het veld ruimen
omdat de kosten om aan alle regeltjes te voldoen, te hoog werden. Inmiddels is het vijf voor twaalf.
Verzet u en vertel ons verhaal. Ik laat niemand, maar dan ook niemand, schade toebrengen aan ons mooie ambacht. Diegene die dat wel doen die lust ik rauw, ongeacht of het veilig is of niet.